Ο Καραγκιόζης ήταν και παραμένει ένα μυστήριο. Η λιτότατη υποδομή ενός θεάτρου σκιών, η παντελής έλλειψη οποιουδήποτε τεχνολογικού εφέ, η απόλυτη γνώση του τι συμβαίνει πίσω από μπερντέ, δεν δικαιολογεί την γοητεία που ασκεί ακόμη και σήμερα στις μικρές ηλικίες από τις πρώτες κιόλας στιγμές της παράστασης. Χωρίς αμφιβολία πάντως, μια παράσταση επιτυγχάνει να απογειώσει την φαντασία και τα δυό σκηνικά, αριστερά η παράγκα και δεξιά το σαράι, να γίνονται σύνορα ενός τεράστιου κόσμου, μέσα στον οποίον εκτυλίσσονται, άλλοτε μικροπρεπείς και άλλοτε ηρωικές πράξεις.